Ford Grand C-Max

O modelu

Ford Grand C-Max to reprezentant kompaktowych minivanów, który oprócz przestronnej kabiny i niezliczonej ilości schowków oferuje jeszcze bardzo dobre właściwości jezdne, a do tego atrakcyjnie się prezentuje, co nie jest regułą wśród minivanów.

Druga generacja Forda Grand C-MAX jest na rynku od 2010 roku. Pięć lat po premierze samochód przeszedł lifting. Przemodelowano między innymi reflektory, które otrzymały diody LED, pojawiły się też nowe zderzaki, chromowana atrapa chłodnicy oraz przestylizowane tylne lampy. Auto po modernizacji wyraźnie nawiązuje do nowej stylizacji zapoczątkowanej w Focusie i bazuje na jego płycie podłogowej.

W salonach dostępna jest jeszcze krótsza wersja auta – oferowana jako C-MAX. Główna różnica –oprócz mniejszych gabarytów – to konwencjonalnie otwierane tylne drzwi. W wersji Grand zastosowano drzwi przesuwne. Ponadto Grand C-Max oferuje miejsce nawet dla 7 osób.

Auto konkuruje między innymi z takimi modelami jak: Renault Grand Scenic, Volkswagen Touran czy Citroen Grand C4 Picasso.

Deska rozdzielcza ma nowoczesny design, a obsługa urządzeń pokładowych jest bardzo prosta i intuicyjna. Kierowca ma do dyspozycji między innymi schowek na okulary oraz dodatkowe lusterko wsteczne, dzięki któremu może lepiej widzieć dzieci siedzące w tylnych rzędach. Auto ma też bardzo duży i praktyczny schowek w podłokietniku. Obszerne są także boczne kieszenie drzwi.

Fotele są bardzo wygodne, jest tu też dużo miejsca na nogi. Dziennikarze motoryzacyjni narzekają tylko na zbyt małą przestrzeń w trzecim rzędzie, ale to przypadłość większości tego typu aut. Są tam za to dwa uchwyty na kubki oraz podręczne schowki.

Standardowo Ford Grand C-Max oferowany jest w wersji 5-miejscowej, ale za dodatkową opłatą można wyposażyć go w trzeci rząd siedzeń z dwoma kolejnymi fotelami. Każdy z nich w dwóch ostatnich rzędach składany jest osobno, dzięki czemu mamy dużo możliwości aranżacji. Pozwala to łatwiej przewozić nietypowe przedmioty. Jest tutaj również możliwość schowania środkowego fotela w drugim rzędzie (jego siedzisko chowa się pod siedziskiem skrajnego fotela). Wówczas mamy możliwość zsunięcia dwóch skrajnych siedzeń, aby stworzyć komfortowe warunki podróży dla czterech pasażerów. Cała operacja jest bardzo łatwa. Fotele drugiego rzędu suwają się również do przodu i do tyłu, co pozwala regulować ilość przestrzeni na bagaż i dla pasażerów. Jeżeli potrzebujemy maksymalnej przestrzeni ładunkowej, wszystkie trzy fotele mogą zostać usunięte z samochodu.

Kolejnym niezwykle praktycznym rozwiązaniem są tylne drzwi przesuwne po obu stronach samochodu. Sadzanie dzieci w fotelikach staje się dzięki temu bajecznie łatwe.

Podłoga bagażnika po złożeniu tylnych siedzeń jest idealnie równa. Zaletą jest też bardzo niski próg załadunku, dzięki któremu łatwiej wsuwać tam przedmioty. Przy rozłożonych trzech rzędach foteli przestrzeń bagażnika ma 115 l, po złożeniu ostatnich siedzeń powiększa się do 448 l, ale maksymalnie może wynosić nawet 1715 l.

Jeśli chcemy, aby we wnętrzu było jaśniej, warto wyposażyć auto w oferowany opcjonalnie szklany panoramiczny dach. W trakcie dłuższych podróży docenimy też przyzwoite wyciszenie wnętrza. We wnętrzu nie jest głośno nawet przy prędkościach autostradowych.

W bazowej wersji wyposażenia na środku konsoli centralnej znajduje się niewielki wyświetlacz radia. Dopiero w wyższych z deski rozdzielczej znika większość przycisków, a w ich miejscu pojawia się 8-calowy, dotykowy wyświetlacz dobrze ocenianego przez recenzentów systemu multimedialnego SYNC 3.

Ford Grand C-Max uchodzi za jednego z najlepiej prowadzących się minivanów. Reakcje na ruchy kierownicą są zdecydowanie ostrzejsze niż u koreańskich czy francuskich konkurentów, zawieszenie skalibrowane bardziej „sprężyście”, a precyzja prowadzenia dużo większa. Dzięki temu również przechyły w zakrętach – bolączka 7-osobowych minivanów – są znacznie ograniczone.

Widoczność zarówno do przodu, jak i do tyłu, jest bardzo dobra, a to dzięki odpowiedniej pozycji za kierownicą. Siedzi się tutaj dość wysoko. Znacznie wyżej umieszczono również lewarek dźwigni zmiany biegów, jest w zasięgu ręki, a przełożenia wchodzą z delikatnym oporem.

Klienci decydujący się na silnik benzynowy mają do wyboru następujące warianty. Podstawowy to odmiana 1.6 Ti-VCT o mocy 125 KM, która rozpędza Forda Grand C-MAX do 100 km/h w 11,8 s.

Dostępne są jeszcze jednostki turbodoładowane 1.0 EcoBoost o mocy 100 lub 125 KM. Ta słabsza osiąga setkę w 12,9 s, a mocniejsza robi to w 11,4 s. Producent oferuje jeszcze silnik 1.5 EcoBoost o mocy 150 oraz 180 KM. W tym przypadku sprint do 100 km/h w zależności od mocy trwa od 9,2 do 9,4 s.

Z jednostek benzynowych najbardziej godne uwagi są wersje 125-konne, które zapewniają dobry kompromis pomiędzy osiągami a rozsądnym zużyciem paliwa. Bardziej wymagający powinni zdecydować się na motor 1.5 EcoBoost. Niezależnie od mocy gwarantuje on dobre osiągi i sporo radości z jazdy. Rewelacyjnie spisuje się w trasie, ale też trzeba liczyć się z większym zużyciem paliwa.

Samochód oferuje kilka jednostek wysokoprężnych. Podstawowa to 95-konne 1.5 TDCi, dzięki któremu auto osiąga setkę w 13,4 s. Silnik ten oferowany jest również w wersji 120-konnej, gdzie sprint do 100 km/h trwa nieco krócej, bo 11,3 s.

Do wyboru są jeszcze 150- oraz 170-konna wersja jednostki 2.0 TDCi. Ta słabsza rozpędza Forda Grand C-MAX do setki w 9,5 s, a mocniejsza robi to w 8,5 s. To naprawdę dobre wyniki, a szczególnie ten drugi.

Ci, którzy zdecydują się na wersję wysokoprężną, powinni wybrać co najmniej 120-konną odmianę 1.5 TDCi. Dobrze sprawdzi się w mieście, ale też zapewnia wystarczającą dynamikę w trasie podczas wyprzedzania. Motory 2.0 TDCi gwarantują już prawie sportowe doznania, które potęguje wysoki maksymalny moment obrotowy na poziomie 370 i 400 Nm. To przekłada się też na doskonałą elastyczność.

Silniki mogą być konfigurowane z 6-biegową skrzynią ręczną lub 6-stopniową dwusprzęgłową przekładnią zautomatyzowaną PowerShift. Ta ostatnia znacząco poprawia wygodę, szczególnie w mieście. Trzeba jednak pogodzić się z trochę wyższym spalaniem i symbolicznie gorszymi osiągami. Coś za coś.